กำยาน

กำยานเป็นรงควัตถุที่ได้จากยางไม้ มีลักษณะเป็นยางไม้ที่ได้จากการกรีดต้นบอสเวลเลีย Boswellia ซึ่งมีมากในแถบคาบสมุทรอาหรับและทางตะวันออกเฉียงเหนือของทวีปแอฟริกา เป็นไม้ให้ยางหอมสีอำพันบ้าง สีขาวบ้าง ไปจนถึงสีดำ ในต้นบางชนิด ความหอมของมันใช่ว่าจะเป็นที่นิยมตั้งแต่ยุคคริสตกาล แต่ยังมีก่อนหน้านั้น เพราะชาวไอยคุปต์กับโรมันโบราณ ก็ใช้ควันจากกำยานนี้ในการทำศาสนพิธีกรรม มาจนถึงชาวฮิบรูก็ยังใช้นมัสการพระเจ้าในพระวิหารของตน และใช้แพร่หลายต่อไปในแถบยุโรป แม้ปัจจุบัน คริสตชนก็ยังใช้ในการประกอบพิธีมิสซาและงานฉลองทางศาสนา ชาวมุสลิมในแถบอาหรับก็ใช้มันในเวลานมัสการพระเจ้าอีกเช่นกัน ความหอมของกำยานได้โบกพัดมายังฝั่งตะวันออกผ่านทางเส้นทางสายไหม เข้าสู่ชมพูทวีปและแผ่นดินจงหยวน ในอินเดียนั้น กำยานมีชื่อเรียกภาษาสันสกฤตว่า กุนทุรุ เป็นวัตถุดิบสำคัญในการทำเครื่องหอม เครื่องสำอาง และ เข้าเครื่องยาสมุนไพร ทั้งนี้กำยานยังเดินทางมาถึงแผ่นดินมังกรโดยเหล่าพ่อค้าวานิชชาวเปอร์เซีย ที่นำผลิตผลของคันธวัตถุนี้มายังแถบนี้ด้วย ตั้งแต่นั้นมาจึงได้เป็นของล้ำค่าของราชสำนักจีน รวมไปถึงการใช้จุดบูชาในศาสนพิธีกรรมอีกด้วย กลับมาที่ทางสยามบ้านเรา มีการสันนิษฐานว่าในสมัยอยุธยาเป็นราชธานี ก็อาจมีการใช้กำยานในราชสำนัก รวมถึงบูชาพระอีกเช่นกัน สรรพคุณกำยานจากแดนไกลนี้ มีฤทธิ์บรรเทาปวด สลายเลือดคั่ง ฆ่าเชื้อรา และ ทำให้จิตใจสงบ